فراخوان عفو بین الملل برای آزادی کارگران شرکت واحد

٢ فوریه ٢٠٠٦
اقدام فوری Urgent Action
خطر شکنجه یا آزار / بازداشت ممنوع الملاقات / محتملا زندانیان عقیدتی
ایران
ابراهیم مددی، نایب رئیس سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهرانناصر غلامی، دبیر سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهرانمنصور حیات غیبی سید داود رضوی سعید ترابیان علی زاده حسین عبدلرضا طرازی یعقوب سلیمی حسین شهسواری عطا باباخانی یوسف مرادی و حداقل ٥٠٠ نفر دیگر از کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران
١١ مرد نامبرده در بالا و حداقل ٥٠٠ تن دیگر از کارکنان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران از ٢٥ ژانویه دستگیر شده اند. گمان می رود که آنها بشکل ممنوع الملاقات عمدتا در زندان اوین تهران بازداشت اند و در خطر شکنجه و آزار قرار دارند. عفو بین الملل معتقد است که این اشخاص زندانیان عقیدتی اند که صرفا بخاطر فعالیت های اتحادیه ای شان بازداشت شده اند
دستگیری ها پس از اعلام اعتصاب از طرف سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران برای روز ٢٨ ژانویه آغاز شد. هدف اعتصاب خواست آزادی منصور اسانلو، رئیس اتحادیه، که از تاریخ ٢٢ دسامبر ٢٠٠٥ در بازداشت بسر می برد (رجوع کنید به "اقدام فوری" 08/06, MDE 13/002/2006, 09 January 2006)، برسمیت شناسی قانونی اتحادیه و افزایش دستمزد بود
بنابه گزارشات، روز ٢٤ ژانویه اعلامیه های اعتصاب وسیعا در تهران پخش شد. گفته می شود که حسینی تبار، از اعضای هیئت مدیریه سندیکا، هنگام پخش اعلامیه موقتا دستگیر شد. روز بعد ابراهیم مددی، منصور حیات غیبی، سید داود رضوی، سعید ترابیان، علی زاد حسین و غلامرضا میرزائی، که همگی از اعضای هیئت مدیریه اند، برای روز ٢٦ ژانویه به دادسرای تهران احضار شدند. بدنبال امتناع آنان از دستور رئیس دادسرا مبنی بر لغو اعتصاب، آنان دستگیر شده و به زندان اوین منتقل شدند. بنابه گزارشات، شهردار تهران در مصاحبه ای با خبرگزاری دولتی، ایرنا، گفت که اتحادیه غیرقانونی است و اشاره داشت که اجازه نخواهد داد اعتصاب صورت بگیرد. مدیران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران اعضای اتحادیه را تهدید کردند که اگر در اعتصاب شرکت کنند شغلشان را از دست خواهند داد
روز ٢٧ ژانویه ٢٠٠٦ نیروهای انتظامی دستگیری های وسیع اعضای اتحادیه را که در حال آماده شدن برای شرکت در اعتصاب بودند آغاز کردند. همسران منصور حیات غیبی، سید داود رضوی و یعقوب سلیمی، از اعضای هیئت مدیریه، و ٥ کودک ٢ تا ١٥ ساله، نیز دستگیر شدند، که اکنون آزاد شده اند
طبق گزارشات، روز ٢٨ ژانویه، یعنی روز اعتصاب، صدها نفر دیگر از اعضای اتحادیه دستگیر شدند و اکثرا به زندان اوین منتقل شدند. گفته می شود که بسیاری از رانندگان اتوبوس که در صف اعتصاب مشغول اعتراض بودند مورد تهدید قرار گرفتند تا آنها را وادار به راندن اتوبوس ها کنند. نیروهای انتظامی و افراد بسیج، که یک نیروی انتظامی داوطلب تحت فرماندهی سپاه پاسداران است و ظاهرا برای راندن تعدادی از اتوبوس ها به آنجا آورده شده بودند، با لگد و باتوم کارگران را مورد ضرب و شتم قرار دادند. ظاهرا در برخی مناطق، نیروهای انتظامی از گاز اشک آور استفاده کرده و شلیک هوائی کردند. گزارشات حاکی از این است که دهها نفر دیگر روزهای ٢٩ و ٣٠ ژانویه دستگیر شدند
در حال حاضر تنها ٣٠ تا ٥٠ نفر از بازداشت شدگان آزاد شده اند، ظاهرا پس از آنکه زیر فشار تعهد داده اند که در اعتصاب یا حرکات اعتراضی دیگری شرکت نخواهند کرد. گمان می رود که حداقل ٥٠٠ نفر دیگر، عمدتا در زندان اوین و بدون دسترسی به افراد خانواده و وکیل، در بازداشت بسر می برند. طبق گزارشات، از روز ٢٩ ژانویه تعدادی از آنان در اعتراض به بازداشت خود، دست به اعتصاب غدا زده اند. روشن نیست که آیا این افراد تحت مداوای پزشکی قرار دارند یا نه. اتحادیه اعتصاب دیگری را برای روز ٢ فوریه فراخوان داده است
بعنوان عضو پیمان بین المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR)، دولت ایران ملزم به تضمین آزادی تشکل، "منجمله حق تشکیل و پیوستن به اتحادیه"، است. ماده ٢٦ قانون اساسی ایران "ایجاد احزاب، انجمن ها و اتحادیه های سیاسی یا حرفه ای" را مجاز می شمارد. حق اعتصاب در قانون کار ایران برسمیت شناخته شده است
اقداماتی که توصیه می شود: لطفا در اسرع وقت نامه هائی بزبانهای فارسی، عربی، انگلیسی یا به زبان خودتان با مضامین زیر ارسال کنید
– اظهار نگرانی از دستگیری ١١ نفر نامبرده در بالا و حدود ٥٠٠ نفر دیگر از کارکنان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران که در ارتباط با اعتصابی که از طرف سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه فراخوان داده÷ شده بود دستگیر شده اند؛– اظهار نگرانی نسبت به گزارشات که بسیاری از افرادی که دستگیر شده اند در زندان اوین بازداشت اند و ممنوع الملاقات اند؛ فشار روی مسئولین که بازداشت شدگان بلافاصله به وکیل، افراد خانواده و هر گونه درمان پزشکی مورد نیاز دسترسی داشته باشند؛– مطالبه آزادی فوری و بی قید و شرط آنان در صورتیکه صرفا بخاطر فعالیت های مسالمت آمیز اتحادیه ای بازداشت شده اند؛– درغیر اینصورت، درخواست از مسئولین که آنان را در اسرع وقت به یک جرم جنائی قابل شناخت متهم کرده و سریعا و عادلانه به دادگاه ارجاع دهند؛– یادآوری به مسئولین در باره تعهداتشان بر اساس پیمان بین المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR)، قانون اساسی ایران و قانون کار؛– درخواست انجام یک تحقیق مستقل، که نتیجه اش باید علنی شود، از این گزارشات که نیروهای انتظامی و اعضای بسیج از زور مفرط علیه معترضین مسالمت آمیز استفاده کردند