نيوزويك: زمان آن فرارسيده غرب در برابر ايران با واقعيت روبرو شود

يك هفته‌نامه آمريكايي در گزارشي با هشدار به غرب درباره اين كه حمله نظامي به ايران افكار عمومي اين كشور را برخواهد انگيخت و ملت ايران را در دستيابي به توان هسته‌اي متحد خواهد ساخت،‌ توصيه كرد:‌ «زمان آن فرارسيده غرب درقبال ايران با واقعيت روبرو شود.» مجله "نيوزويك" در شماره اين هفته خود نوشت: «اين روزها هارت و پورت واشنگتن شدت گرفته و مقامات ارشد آمريكا به تهران هشدار مي‌دهند از برنامه هسته‌اي دست بردارد. سياستمداران هر دو جناح شديدا بر راي خود پافشاري مي‌‌كنند. همه درباره اين كه بايد جلوي ايران گرفته شود، توافق دارند. اما چگونه؟ اين سوالي است كه جز سكوت پاسخ ديگري در اين محافل به همراه ندارد چرا كه هيچ يك از آنها طرح جدي كه بخت موفقيت مناسبي داشته باشد، ندارند.» در اين مقاله به قلم "فريد ذكريا" با اشاره به اين كه برخي از حمله نظامي آمريكا به تاسيسات هسته‌‌اي ايران به عنوان يك راه‌حل ياد مي‌كنند با مقايسه شرايط موجود با شرايط دهه 1950 ميلادي در زمان رياست جمهوري "ترومن" و بحث مقابله با توان هسته‌اي اتحاد جماهير شوروي از طريق نظامي كه در آن زمان به عنوان راهكاري نه چندان موثر مطرح بود، نوشت: «حمله نظامي به ايران در بهترين حالت خود تنها مي‌تواند برنامه اين كشور را چند سالي به عقب اندازد اما باعث شعله‌ور شدن احساسات مردم ايران و اتحاد اين ملت در راه كسب توان هسته‌اي مي‌شود.» در اين گزارش تاكيد شده است: «ايران كشوري مهم است با جمعيتي سه برابر عراق و افتخارات تاريخي فراوان. تهران راهكار بسياري براي انتقام از واشنگتن در اختيار دارد، بخصوص با وجود 140 هزار سرباز آمريكايي كه در نزديك مرزهاي اين كشور مستقر هستند.» در اين مقاله با بررسي احتمال اعمال تحريم عليه تهران تصريح شده است: «تحريم‌ها نيز كاري از پيش نخواهد برد. ايران دومين صادركننده نفت جهان است كه ميلياردها دلار مازاد درآمد ارزي در سال گذشته و سال جاري داشته است. اگر تنبيه ما اندك باشد،‌ تشويق ما نيز اندك خواهد بود.» ذكريا توصيه مي‌كند: «ارايه يك چارچوب مشخص احتمالا مفيد خواهد بود و نشانه‌اي در اختيار مردم ايران قرار خواهد داد كه غرب مي‌خواهد رابطه خوبي با آنها در ازاي همكاري هسته‌اي داشته باشد و مطمئناً مردم ايران آن را خواهند پذيرفت.» بنا بر اين گزارش، سياست آمريكا نياز به بازبيني اساسي دارد. تنها اين سياست كافي نيست كه همپيانان يا سازمان‌هاي بين‌‌المللي و معاهدات بين‌‌المللي براي فشار بر ابران جلب شوند بلكه واشنگتن و همپيمانان آن بايد با واقعيت‌ها درباره ايران مواجه شوند و اهداف جديد و راهكار جديدي را براي رسيدن به اين اهداف ترسيم كنند. اين مقاله حاكي است: «در غير اين صورت نه ‌تنها با ناكامي مواجه خواهند شد بلكه تحقير عمومي و محدوديت بيشتر در انتظار آنها خواهد بود.» در اين گزارش توصيه شده است: «آمريكا بايد ائتلاف جديدي براي مواجه با ايران بسازد و اهداف ما براي جلوگيري از توان هسته‌اي ايران كند كردن برنامه تسليحات هسته‌‌اي ايران و كاهش دخالت آنها در منطقه، حمايت از تروريسم و مخالفت با روند سازش در مناقشه اعراب و اسرائيل باشد.» اين مقاله با ادعاي اين كه ايران تهديدي براي كشورهاي همسايه خواهد بود،‌ مي‌افزايد: «اگر عربستان، مصر و ديگر كشورها خود را با مسئله بزرگي به نام ايران مواجه بدانند ممكن است به اين نتيجه برسند كه به همپيمانان خارجي نياز دارند و نفوذ آمريكا در منطقه افزايش يافته و از آن مي‌توان براي پيشبرد اهداف سياست خارجي استفاده كرد. همانگونه كه قدرت گرفتن چين باعث شده ژاپن و هند به سوي آمريكا گرايش يابند.» در آخر اين گزارش توجه به ايران را يكي از عواملي دانست كه مي‌تواند اوضاع در عراق را بهبود بخشد