آیا مسکو این بار نیز از رژیم تهران در برابر تحریم حمایت خواهد کرد؟

روسیه از دعوت ایران از سه کشور اروپایی (انگلیس، فرانسه، آلمان) که مذاکرات خود را در رابطه با مشکل هسته ای ایران از سر بگیرند، حمایت می کند. این مطلب را روز سه شنبه، "سرگی لاوروف" وزیر امور خارجه روسیه اعلام نمود. اما این بار وزیر امور خارجه، بطور کاملاً مشخصی شرایط را تعیین کرد: حمایت مسکو واقعیت خواهد یافت "تنها در شرایط به رسمیت شناختن از سوی عموم که حفظ تعلیق در غنی سازی اورانیوم را مفروض می داند سخنان لاوروف، موضع روسیه را در مشکل هسته ای ایران معین نمودند، که در رابطه با آن نیز دیدار اضطراری سه کشور اروپایی، و نیز روسیه آمریکا و چین (بعنوان اعضای ثابت شورای امنیت سازمان ملل متحد) روز دوشنبه 26 دیماه انجام شد. دیدار بر اساس این بود که تهران دقیقاً یک هفته قبل از آن، تحقیقات هسته ای در زمینه غنی سازی سوخت هسته ای را در برخی از تاسیسات هسته ای خود از سر گرفت. مثلث اروپا در پاسخ قطع مذاکرات بعلت بی آینده بودن آن را اعلام نمود، و مسئله ارجاع پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل متحد را مطرح ساخت علیرغم این که دیدار پشت درهای بسته انجام شد، رسانه ها به مطالبی دست یافتند. این طور که معلوم شد، اتحادیه اروپا بطور واقع تهیه طرح قطعنامه ای را که در آن اصل، ضرورت ارجاع پرونده پردرد ایران برای بررسی به شورای امنیت سازمان ملل متحد می باشد را آغاز کرده است. و حال که بزودی تصمیم در رابطه با ارجاع پرونده هسته ای باید در شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی تصویب شود، اتحادیه اروپا طی دیدار برگزار شده در لندن، تصمیمی نیز در رابطه با فراخوان نشست اضطراری شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی در روزهای 2 و 3 فوریه اتخاذ نمود. این بار پرونده هسته ای ایران این شانس را دارد که به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارجاع داده شود. بعضاً به لطف "سماجت و پافشاری" خود ایران این نشست اضطراری، طی سه ماه و نیم اخیر، دومین نشست می باشد. در نشست پیشین از 35 عضو شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی، 22 رای مثبت برای ارجاع پرونده، 2 رای ممتنع و یک رای مخالف داده شد که در آن موقع ایران را به تحریماتی غیرقابل گذشت تهدید می کرد. در آن زمان پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارجاع داده نشد، به لطف این که رای ممتنع از سوی دو کشور روسیه و چین بود که دو عضو از پنج عضو ثابت شورای امنیت سازمان ملل متحد هستند. مسکو و پکن فهماندند که مخالف اعمال تحریم هستند، با احتساب این مطلب که هنوز راه حل های دیپلماسی برای حل مشکل از بین نرفته اند. نقش ویژه ای را در این میان روسیه ایفا کرد که پیشنهاد غنی سازی سوخت هسته ای را در خاک خود مطرح کرد. پیشنهاد روسیه در جهت دستیابی به توافق ملزوم در دیالوگ ایران-اتحادیه اروپا بود اکنون اوضاع کمی تغییر کرده است. تهران با اعلام حق تغییر ناپذیر خود برای غنی سازی اورانیوم و آغاز کارهای تحقیقاتی در این زمینه، گزینه رویارویی با اتحادیه اروپا را ترجیح داده است. این اقدامات ایران با موضع اتحادیه اروپا در تضاد هستند. مسئله در این است که کارهای مرتبط با غنی سازی اورانیوم، بعنوان بخشی از تعلیق داوطلبانه از سوی ایران در پاسخ به تقاضای شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی متوقف شده بودند. خروج ایران از تعلیق، ناگزیر می بایست منجر به قطع دیالوگ می شد که این طور نیز شد آیا مسکو خواهد توانست این بار نیز ایران را از تحریم نجات دهد؟ و یا این که آیا این را می خواهد؟ از سرگیری مذاکرات و توقف داوطلبانه ایران، این شانس را می دهد. روسیه تلاش بسیاری کرده است که مشارکان اروپایی خود را بدین متقاعد سازد که از سرگیری تبدیل اورانیوم (مرحله مقدماتی غنی سازی اورانیوم) نباید علتی برای قطع مرحله مذاکرات شود. به عبارت دیگر، مسکو تمامی آنچه را می توانست انجام داد که مثلث اروپا و آمریکا را به این متقاعد سازد که در مذاکرات ایران-اتحادیه اروپا و در حل مشکل اتمی ایران، هنوز "همه چیز از دست نرفته است". اگر ایران تمایل خود را به آغاز مجدد مذاکرات با از سر گرفتن رژیم تعلیق تقویت کند، اوضاع را دقیقاً به همان نقطه ای که "همه چیز از دست نرفته است" باز می گرداند اکنون مهم این است که پاسخ مثلث اروپا به دعوت ایران برای از سرگیری مذاکرات و حمایت مسکو از آن چه خواهد بود. اما مهم تر این است که در صورت ازسرگیری مجدد مذاکرات، خود تهران چه موضعی خواهد داشت این طور که معلوم می شود، تهران عملاً حد اعتماد را از بین برده است و باید آن را از نو ایجاد کند